اکنون را غنیمت بشمار
زندگی تر شدن پی در پی
زندگی آب تنی کردن در حوضچه اکنون است
رخت ها را بکنیم
آب در یک قدمی ست
"سهراب سپهری"
عادت پیدا کرده ایم همیشه منتظر فرصتی باشیم که پیش بیاید و افسوس فرصت هایی را بخوریم که از دست رفته اند بی آنکه همین حالا، همین فرصت نقدی را که در اختیار داریم غنیمت بدانیم. به جای اینکه فکر امتحان فردا و استفاده نکردن از فرصت دیروز باشیم بهتر نیست همین حالا فکرمان را به این چیزها مشغول نکنیم ودرسمان را بخوانیم.
در ایستگاه اتوبوس یکی دائم ساعتش را نگاه میکند و از جایش بلند می شود و امتداد خیابان را می پاید که اتوبوس کی می رسد و دیگری کتاب می خواند یا با نوشتن یک پیام جذاب دوستش را خوشحال میکند. آمدن اتوبوس به رفتار هیچ یک از این دو وابسته نیست اما زمان انتظار در ایستگاه برای یکی فرصت بود و برای دیگری اتلاف وقت.
بیت شعری منسوب به امام علی علیه السلام است که می گوید:
ما فات مضی و ماسیاتیک فاین قم فاغتنم الفرصه بین العدمین
آنچه گذشته است از دست رفته است و آنچه خواهد آمد اکنون کجاست؟
برخیز و این فرصت بین دو نیستی را دریاب
سعدی گویا همین را به شعر در آورده است که می گوید:
سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست
در میان این و آن فرصت شمار امروز را
ما نمی توانیم در زمان آینده که هنوز فرا نرسیده است زندگی کنیم. آنچه اکنون در اختیار ماست همین اکنون است یعنی زمان کنونی که حاضر است و در آن زندگی می کنیم. ما لحظه حال می توانیم به خوبی استفاده کنیم به شرط آنکه اضطراب از دست رفتن گذشته یا آینده موهوم را نداشته باشیم یا به امبد پیش آمدن فرصتی در آینده اکنون خود را به رایگان از دست ندهیم . آرزوها، امیدها و تأسف ها، چیزهایی هستند که اکثر مردم به وسیله آنها زمان حال را نابود می کنند.
وقتی به گذشته زندگی خودتان نگاه می کنید، ملاحظه می کنید که تأسف و غمگینی شما معمولا به خاطر آن چیزهایی است که انجام نداده اید. بنابراین، پیام، روشن است؛ قدر زمان حال خودتان را بدانید و از لحظات و دقایق زمان حال، بهره ببرید. اگر آنها را هدر بدهید، برای همشه آنها را گم کرده اید. مردمی که می دانند چگونه از هر دقیقه زمان، حداکثر استفاده را ببرند، مردمی هستند که یک زندگی آزاد، مؤثر و کامل را انتخاب کرده اند و این، انتخابی است که هر یک از ما می توانیم داشته باشیم.
